NATO pakt je agresijom na Saveznu Republiku Jugoslaviju 1999. godine, svojim bahatim ponašanjem, primenujući Zakon sile, otvorio Pandorinu kutiju i na taj način dao alibi svim kasnijim, a posebno današnjim ratnim dešavanjima u svetu, izjavio je povodom 25. godišnjice agresije na Saveznu Republiku Jugoslaviju, predsednik Jedinstvene Srbije Dragan Marković Palma.
- Da nije bilo agresije od strane NATO pakta na našu zemlju 1999. godine, danas ne bi bilo rata u Ukrajini, a dokaz za to je i činjenica da ni Ukrajina, baš zbog toga, nije priznala jednostrano proglašeno nezavisno Kosovo. Ne postoji na svetu „jedinstven slučaj“, kao što žele da prikažu oni koji su priznali lažnu državu Kosovo. NATO je pre 25 godina u Srbiji ubijao civile, decu, rušio mostove, infrastrukturu, bacao kasetne bombe, ubijao novinare, snimatelje i montažere u RTS – u... Zamislite kakva bi danas bila reakcija iz NATO pakta da ruska raketa pogodi državnu televiziju Ukrajine u Kijevu. Da li bi i danas rekli da je to „kolateralna šteta“, kao što su upotrebljavali taj najmonstrouzniji izraz kada su ubijali decu i civile u Srbiji ?“ - izjavio je Palma.
- NATO pakt nije uputio ni izvinjenje Srbiji, a kamoli platio ratnu štetu, ali ima nešto što se ne može platiti, a to su ubijeni ljudi, deca ... Ako se svi budu ponašali kao NATO pakt 1999. godine onda Ujedinjene nacije ni čemu ne služe i onda, kada stavite katanac na tu organigaciju svet ide nepogrešivo u sunovrat. Pozivam i Sjedinjene Američke Države i Evropsku uniju da poštuju Rezoluciju 1244, da poštuju Dejtonski sporazum i sve druge rezolucije onako kako su napisane i usvojene i tom slučaju Kosovo i Metohija nije nezavisna država, što je shvatio najveći i najbrojniji deo sveta, zahvaljujući diplomatskim naporima predsednika Srbije Aleksandra Vučića i ministra spoljnih poslova Srbije Ivice Dačića - kaže Marković i dodaje:
- Danas 104 države članice Ujedinjenih nacija ne priznaje lažnu državu Kosovo, a 89 priznaje i da ne govorim o broju stanovnika u zemljama koje ne priznaju tu jednostrano proglašenu nezavisnost, onda je razlika daleko veća. Ukidanje dinara na Kosovu i Metohiji, proterivanje srpskog stanovništva, zabrana dovoza robe iz centralnog dela Srbije u južnu pokrajinu, maltertiranja i hapšenja Srba na Kosovu i Metohiji, paljenje i rušenje i prisvajanje srpskih crkava i manastira su nastavak onoga što se 1999. godine zvalo „kolateralna šteta“. Samo isti aršini za sve su garant mira u svetu, sve drugo vodi u propast.
Autor:
