Nekadašnji lider DSS, predsednik SR Jugoslavije i premijer Srbije Vojislav Koštunica bio je sinoć u bioskopu sa suprugom.
Reč je o dvorani u centru Beograda gde su zajedno pogledali film. Iza njega je sedeo poznati filmski i pozorišni glumac Branislav Lečić, takođe učesnik političkih protesta i promena za vreme vlasti Slobodana Miloševića devedesetih i početkom 2000. godine.
Koštunica se 2018. godine venčao s književnicom Ljiljanom, pisalo je te godine kad je Kurir objavio svoja saznanja. Tada se saznalo da je svež bračni par obavio građansko venčanje u opštini Stari grad, u strogoj tajnosti.
- Srodnu dušu pronašao je u Ljiljani, koja je, inače, pisac. Počeli su da se druže otprilike godinu dana posle Zoričine smrti. Vezuju ih slična interesovanja, a vremenom su se zbližili i odlučili da obave građansko venčanje. Već izvesno vreme žive zajedno u njegovom stanu na Dorćolu, vode miran, penzionerski život - ispričao je tada izvor našeg lista pa dodao: Ne skrivaju se oni, komšije ih viđaju gotovo svakodnevno kako šetaju Dorćolom, ali on nije čovek koji bi to da se ženi objavio na sva zvona. Obavili su to tiho, mimo očiju javnosti. Nije se ni nekim nekadašnjim bliskim saradnicima pohvalio da se oženio. Iako to samo slute, niko se ne usuđuje da ga pita. Posle povlačenja iz politike u nekoliko navrata je kazao da mu je potreban mir i to je pronašao u sadašnjoj supruzi, jer kao što je poznato, čvrsto je odlučio da se zauvek povuče iz politike.
Podsetimo, Koštunici je ovo drugi brak. Bio je oženjen profesorkom pravnih nauka Zoricom Radović koja je preminula 2015. godine posle duge i teške bolesti. U braku su bili 28 godina. Ona je bila dalja rođaka pokojnog mitropolita Amfilohija Radovića, kako se može pročitati na Vikipediji.
Foto: TV Pink Printscreen
Rodna kuća mu rušena u oba bombardovanja Beograda
Koštunica je rođen u Beogradu 24. marta 1944. godine, u okupiranoj Srbiji, u porodičnoj kući u Skadarskoj ulici. Otac Jovan bio je sudija. Osim na Dorćolu, u detinjstvu i mladosti, često je boravio i u Miloševcu, zavičaju majčine porodice, gde je i kršten 1944. godine, pošto se porodica sklonila iz Beograda zbog čestih angloameričkih bombardovanja prestonice. Porodična kuća je tokom rata dva puta rušena, prvo u aprilskom nemačkom bombardovanju, a zatim i savezničkom.
Koštuničin pradeda, Jovan Damjanović (ponekad se zapisivalo i Damljanović) prozvani Koštunica, bio je učesnik Svetoandrejske skupštine iz 1858. godine, kao narodni poslanik iz Koštunića. Iz porodice Damjanović je i Anđelija, majka vojvode Živojina Mišića. Otac Jovan je pre rata bio okružni sudija u Novom Sadu, može se pročitati na srpskoj Vikipediji.
Koštunica se školovao u Beogradu, gde je završio osnovnu školu. Drugu beogradsku gimnaziju pohađao je i maturirao u vreme kada je ona već bila preseljena, privremeno, u zgradu Pete beogradske gimnazije, kod tašmajdanskog parka.
Upisao je Pravni fakultet u Beogradu, na kojem je diplomirao 27. juna 1966. godine. Magistrirao je 1970. sa temom „Teorija i praksa jugoslovenskog ustavnog sudstva“, a te godine izabran je za asistenta na Pravnom fakultetu. Doktorirao je 11. decembra 1974. godine. Iste godine morao je da napusti fakultet zbog svojih političkih stavova čime i počinje turbulentan period njegovog ličnog i profesionalnog života kao političkog disidenta u Titovoj Jugoslaviji.
Odakle mu nadimak Neobavešten
Koštunici se u satiričnom kontekstu pripisuje nadimak neobavešten, i izjava nisam obavešten. To je konkretno prikazano u satiričnoj lutkarskoj seriji Nikad izvini, kada sa Draganom Jočićem peva pesmu pod tim naslovom, i u mini-seriji Porodica, kada na jedno pitanje izgovara rečenicu "nisam obavešten".
Po jednoj verziji, to je dobio nakon hapšenja i izručivanja Slobodana Miloševića Haškom tribunalu 2001. godine, kada je dva dana nakon izručenja izjavio da nije bio obavešten o tom činu. Po drugoj je to bilo 2003. godine nakon hapšenja Radeta Bulatovića i generala Ace Tomića, kada je potvrdio da su se njegov savetnik i načelnik Uprave za Bezbednost Vojske Jugoslavije svojevremeno sastali sa čelnim ljudima zemunskog klana, ali da ga o tome nisu obavestili.
Po drugoj je to bilo 2003. godine nakon hapšenja Radeta Bulatovića i generala Ace Tomića, kada je potvrdio da su se njegov savetnik i načelnik Uprave za Bezbednost Vojske Jugoslavije svojevremeno sastali sa čelnim ljudima Zemunskog klana, ali da ga o tome nisu obavestili.
