Na arheološkom lokalitetu Viminacijum otkriven je mauzolej, za koji rukovodilac projekta Viminacijum Miomir Korać kaže da datira iz trećeg veka i da je svakako predstavljao poslednje počivalište osobe visokog ranga.
Novootkriveni mauzolej nalazi se na 830 metara severno od mauzoleja imperatora Hostiljana na istočnoj nekropoli Viminacijuma i 570 metara severoistočno od kapije Porta praetorije legijskog logora, 700 metara severoistočno od kapije kod amfiteatra, 300 metara od legijskog logora i 160 metara zapadno od uništene dvojne grobnice sa freskama.
Korać je istakao da je kamena plastika nađena u mauzoleju izuzetna.
Najznačajni nalaz je glava rimskog imperatora sa uvojcima i lovorovim vencem simbolom rimskog imperatora.
Izdvaja se i glava mladića, izuzetno brižljivo obrađena ruka koja drži mač, kao i delovi rimskog mača.
Nađen je i fragment krila orla, jednog od najpoznatijih simbola boga Jupitera i Rimskog carstva.
Izdvajaju se i sitniji delovi više skulptura i reljefa od mermera, a od arhitektonske plastike pronađeno je više fragmenata sa floralnim i drugim motivima karakterističnim za vreme Rimskog carstva.
Mauzolej je dimenzija 15 puta 15 metara sa središnjim delom šest puta šest metara, građen je od krupnih komada lomljenog ramskog kristalastog škriljca sa četiri sloja od hidrauličnog maltera debljine između pet i 10 centimetara.
Istraženi deo mauzoleja i u antici se nalazio pod zemljom, ukopan najmanje jedan metar u odnosu na površinu i iskopavanja su u toku, kaže Korać.
Dosadašnja očuvana visina / dubina građevine iznosi između 1.80 i 2,25 metra i sama konstrukcija deluje jednostavno, ali izuzetno masivno i čvrsto.
Arhitektonski elementi su od krečnjaka, kao i stele i sarkofazi koji su u okviru ovog kompleksa pretrpeli sistematsko uništavanje, koje daleko prevazilazi, prema rečima Koraća, ono koje se sreće u okvirima ratnih razaranja ili kasnije eksploatacije građevinskog materijala.
Mauzolej je, kako je utvrđeno, pretrpeo dvostruko uništavanje. Do prvog uništavanja došlo je u antici kada su se sistematski uništavala nadgrobna obeležja, krečnjačke stele, sarkofazi, mermerne skulpture i delovi reljefa.
Korać kaže da postoje indicije da je ovakvo temeljno uništavanje posledica postupka poznatog kao "damnatio memoriae", odnosno brisanje iz sećanja, kada se u potpunosti uništavaju svi pomeni imena i dela osobe koja je osuđena na zaborav i to se radi samo kada su pitanju imperatori.
Druga faza uništavanja usledila je u kasnijim vekovima usled eksploatacije kamena kao građevinskog materijala i tada najviše stradao ogradni zid koji je bio od masivnih kvadera.
- Neko je u antici baš upotrebio enormnu snagu da rasturi sve što je mogao, pođednako i u mauzoleju i na ogradnom zidu - primetio je Korać.
Mauzolej je bio izdvojen u odnosu na antičku nekropolu masivnim kamenim zidom debljine 0,80 metra.
Centralni deo mauzoleja najverovatnije je služio za ritual i okružen je sa tri strane sa 11 grobova, od kojih je jedan grob kremiranog pokojnika u etažnoj grobnoj jami, dve sahrane pokojnika u drvenim sanducima, jedna grobnica zidana od opeke sa lučnim svodom, dok su ostali grobovi zidani od opeke.
Sa severne strane, gde istraživanja još traju i na kojoj nema za sada pronađenih grobova, očekuje se da bude pronađen ulaz u mauzolej.
Većina ovih grobova je, prema rečima Koraća, opljačkana.
Unutar ogradnog zida u severoistočnom uglu naspram mauzoleja nalazi se jedna grobnica sa svodom, koja je, naglašava Korać, izuzetno interesantna i njena istraživanja su tu toku.
Mauzolej je pozicioniran između dve vile rustike iz trećeg veka i do sada je na tom prostoru istraženo preko 80 grobova iz perioda drugog i trećeg veka, od kojih su mnogi imali luksuzne predmete kao deo grobnog inventara.
Nađena su tri olovna sarkofaga kao i delovi više sarkofaga i stela koji su u sitnim fragmentima.
Na fragmentima od mermera se vidi da su veoma brižljivo obrađeni, a u neposrednoj blizini mauzoleja je pronađeno i 15 zlatnih predmeta.