Nikola Tasich rođen je 19. januara 1932. godine u Beogradu. Na Odseku za arheologiju Filozofskog fakulteta Univerziteta u Beogradu diplomirao je 1954. godine, a na istom fakultetu stekao je zvanje doktora istorijskih nauka 1965. Za redovnog profesora na grupi za istoriju Filozofskog fakulteta u Novom Sadu izabran je 1968. godine.

Bio je predsednik Odbora za arheologiju SANU, član Odbora za arheološka istraživanja u Vinči, Centra za balkanološka istraživanja ANUBiH, Matice srpske i njenog Upravnog odbora, stalni saradnik Instituta za istoriju Vojvodine, član Nacionalnog komiteta za Balkanologiju, Međunarodnog i međuakademijskog odbora za praistoriju Balkana (Hajdelberg) kao predstavnik SANU, Nacionalnog komiteta za praistoriju i protoistoriju (UISPP), Nacionalnog komiteta za slovenske kulture (MAIRSK) kao predstavnik iz Srbije.

Za dopisnog člana Odeljenja istorijskih nauka SANU izabran je 15. decembra 1988. godine, a za redovnog 26. oktobra 2000. godine. Bio je upravnik Centra za naučna istraživanja SANU i Univerziteta u Kragujevcu od januara 1997, i direktor Balkanološkog instituta SANU do 2001. godine kada je preuzeo dužnost direktora Narodnog muzeja u Beogradu.

Za generalnog sekretara SANU izabran je 27. februara 2003, a za potpredsednika SANU 29. marta 2007. godine. Bio je predsednik Upravnog odbora Balkanološkog instituta SANU, član Programskog odbora Etnografskog instituta SANU, član Upravnog odbora Matice srpske, Nacionalne komisije za saradnju sa UNESCO-om, Komisije Republičkog zavoda za zaštitu spomenika kulture Srbije na organizovanju i praćenju arheoloških istraživanja na trasi autoputa Koridor 10, Odbora za uređenje Slavije i Upravnog odbora Fonda kraljevskog doma Karađorđevića.

Dobitnik je Oktobarske nagrade Novog Sada za knjigu "Praistorija Vojvodine" (sa B. Bruknerom i B. Jovanovićem).